Doğa olaylarında
gözlemci olduğumuz için sadece gözlem düzeyinde etken, olay yönünden edilgeniz.
Görmek, bu noktada bir yerden sonra edilgenliğin monotonluğuna dönüşmektedir
güneşin doğuşunu anlam düzeyinde yaşamak, sonrasında koca bir gündelik yaşamın
başlangıcını ifade ediyor. Karınca sürüleri gibi insanların üşüştüğü, kenar
sokak ve mahallelerden insanların akın ettiğini biliyorsun. Aynı durum ters
yönde güneşin batışı için de geçerlidir. Fakat akabinde büyük bir sessizliğin
olacağını da biliyorsun. Sessizlik burada kişinin benliğine yaklaşmasına veya
keyif almasına dikkati topluyor. Fotoğrafını çeksem güneşin batışının fotoğrafını
çekerdim bu yüzden. Toplumun karanlığı güneşin doğuşuyla, gecenin karanlığı ise
güneşin batışıyla başlıyor.
Durukan
Fotoğraf: Valeria Prieto