Yedi Askı, İslamiyet
öncesinde (cahiliye devrinde) Ukaz panayırında şiir yarışmaları sonucu
beğenilip Kabe duvarına asılarak ödüllendirilen yedi şiir(kaside)’ye
verilen isimmiş. Arapça ismi ise
El-Muallakatu's-Seb
El-Muallakatu's-Seb
Kitapta yer alan yedi şair arasında yaşamı en ilginç olan
Tarafe adlı şair. 25 yaşında hükümdarı hicvettiği için elleri ve ayakları
kesildikten sonra miladi 569 yılında diri diri toprağa gömülen bir şair Tarafe.
Burada paylaşacağım kaside ise Züheyr’e ait. İkinci halife
HZ. Ömer, Züheyr için “şairlerin şairidi” demiş.
Bu da yazdığı kasidenin son kısmı:
53- Ölümden bir insan
ne kadar korksa da ölüm onu yine bulur.
İsterse merdiven
bulup gökyüzüne çıksın!
54- Fakat ihsanını
layık olmayan kişiye yapan insan da övülecek
iken kınanır ve kendi
de buna pişman olur.
55- Yerinde duran mızraklara
isyan eden nihayetinde daha
uzunlarına itaate
mecbur kalır.
56- Silahıyla kendi
haremini korumayan kişinin haremine girerler
ve zalim olmayan
zulme maruz kalır.
57- Bir kimse gurbete
çıkarsa henüz tecrübe etmediği insanlar
arasında olduğundan
dostunu düşman zanneder ve kendisine saygı
duymayana saygı
gösterilmez.
58- Her ne zaman bir
insan kötü bir huyunu herkesten saklıyorum
zannederse, kendisini
aldatmış olur. Çünkü o kötü huyu bilinir ve
görülür.
59- Sustuğunda,
susması hoşuna giden pek çok kimseler
görürsün. Ancak daha
fazla veya eksik bir meziyete sahip olup
olmadığı konuşmaya başlayınca
anlaşılır.
60- Kişinin yarısı
dili, diğer yarısı da kalbidir. Bundan geri kalanı kan ve etten ibarettir.
61- İhtiyarlıkta azgınlığın
sonu kabirdir. Gencin ise cahillik devri geçer, bir gün olur aklını başına
toplar.
62- İstedik, verdiniz.
Gene istedik, gene verdiniz. Halbuki tekrar tekrar isteyenleri (sizden
başkaları) mahrum ederler.