DAVET
Dürüst olalım beyler
İlk adım sizden
Sökün savaş gemilerinden
Can simitlerini
SERÇE ve KEDİ
I
Toprağın altından bağlanıyor
Artık telefon telleri
Ve bir telaş
Yüreğini sarıyor serçenin
Gördükçe kedileri
II
Anlar mı serçenin
Neden göç etmediğini
Sobanın kurulmasını
Bekleyen
Kedi
III
Yalnızca rüzgar gelir
Ölü bir serçenin
Cenaze törenine
Ve usulca
Kımıldatır tüylerini
Kediden önce
DİŞİ KUŞ
Kuru bir ot
Gibi yaşıyorum
Gözlerden uzak
Patika bir yolun
Kıyısında
Tek suçum
Sap olmamak
Baltanın
Kanlı oyunlarına
Ama yinede
Umut dolu kalbim
Belki bir dişi kuş
Taşır beni diye
Daldaki yuvasına
ELİŞİ
Savaş haberleriyle dolu
Renkli gazete sayfasını
Katlayıp bir çocuk üst üste
Kesiyor özene bezene
Elindeki makas ile
Ve insanlar oluşuyor kağıttan
Tutuşmuşlar elele
GÖRÜLMÜŞTÜR
Ne yak mektubun ucunu
Ne sevgini sayfalar
Dolusu dile getir
Zarfı kapatırken yalnız
Kuytu dudaklarını
Çokça değdir
SEVMEK
Saçak altına sığınmış
Göçmen kuşun
Kar tanecikleri arasında
Düşen beyaz tüyünü de
Görebilmek
İşte
SEVMEK
BİRARAYA
Eşit olmadığı
Söylenir insanların
Aynı boyda olmayan
Beş parmağı gibi bir elin
Oysa uzanır
Nice yorgun
Emekçinin dudağı
Su dolu
Avucuma
Elimin
Eşit olamayan
Beş parmağımın ucunu
Getirince
Bir araya
ÇOBAN
Oy birliğiyle koyunlar
Keçiyi seçer
Kendilerine başkan
Oysa sürünün başına
Kurdun akrabası
Köpeği koyar
Çoban
DUDAK PAYI
Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine
Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanında beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin
Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder